Έρχεται η ημερομηνία που έχει τελικά αποφασιστεί, όπου η χώρα θεωρητικά, θα βγει από αυτό που έχουμε συνηθίσει τα τελευταία οκτώ (8) χρόνια... είναι αλήθεια; ή όχι;
Το σίγουρο είναι πως θα πάψουμε να αποκαλούμε τις περικοπές Μνημόνια και την καταστροφή Μνημονιακές υποχρεώσεις, όμως η αλήθεια όσο πικρή και αν είναι, είναι εδώ μπροστά μας και πρέπει να την αντιμετωπίσουμε.
Οκτώ χρόνια στην Ελλάδα δεν έχει γίνει απολύτως τίποτα σε σχέση με την βελτίωση της Οικονομίας αλλά και την προσπάθεια για ανάπτυξη, που είναι και μόνος τρόπος για να μειώσεις, χρέος και υποχρεώσεις.
Κάποιοι κάνουν λόγο, συγκρατημένη για έξοδο από τα Μνημόνια, κυρίως αυτοί που θα τα έσκιζαν και θα τα καταργούσαν με έναν Νόμο και ένα άρθρο...τελικά βέβαια υποχρεώθηκαν (ή ήταν προσχεδιασμένο) να υπογράψουν και το τελευταίο θεωρητικά Μνημόνιο για να σώσουν το Ευρώ και την Ευρωπαϊκή Ένωση από ένα ντόμινο.
Τι έγινε όμως όλο αυτό το διάστημα στην Ελλάδα και αναφέρομαι και στα 8 χρόνια Μνημονίων για να βελτιωθεί η κατάσταση της Οικονομίας της χώρας; Απολύτος τίποτα, το μόνο που έγινε, είναι οι περικοπές συντάξεων και μισθών.
Την τραγική εικόνα έρχεται να συμπληρώσει, το γνωστό πλέον σε όλους Brain Drain όπου τεράστια ποσά (ναι το μετράμε σε ποσά) χάθηκαν από τη χώρα, με μορφή, επιστημονικού προσωπικού το οποίο σπούδασε, ειδικεύτηκε στη χώρα..και τελικά αναγκάστηκε να προσφέρει τις γνώσεις και την αξία του σε κάποια άλλη χώρα η οποία δεν ξόδεψε τσακιστή δεκάρα για να προετοιμάσει το άτομο αυτό για την παραγωγή.
Αναφερόμενος στην λέξη παραγωγή ας σταθούμε λίγο και ας δούμε...τι έχει κάνει η Ελλάδα σχετικά με την παραγωγή αγαθών που θα μπορούσαν να αυξήσουν το εισόδημα της χώρας; (Άλλωστε υπάρχει άλλος τρόπος να μειώσεις χρέος και ελλείμματα που οδηγούν στην ανάγκη δανεισμού; ...πέραν της στάσης πληρωμών που άτυπα έχει κηρύξει εδώ και χρόνια η χώρα).
Πιστεύω οι θα συμφωνήσουμε, στο τίποτα. Δεν αρκεί η χώρα να έχει ορυκτό π.χ. πλούτο (από τον οποίο έχει πάρα πολύ) δεν αρκεί να γνωρίζουμε πλέον ότι στην Ελλάδα υπάρχει πετρέλαιο (ελάχιστη σημασία έχει το γεγονός ότι δεν έχουν ξεκινήσει οι γεωτρύσεις από τις ξένες εταιρίες εξόρυξης).
Ακόμη και το διαμάντι για να πωληθεί και να αποκτήσει αξία, πρέπει να προετοιμαστεί για αυτό...πολύ μικρότερη η αξία του μέσα στον βράχο, από την τελική του ίσως τιμή πάνω σε ένα κόσμημα.
Φεύγουν λοιπόν οι «βάρβαροί δανειστές» και η ελπίδα ίσως και να ανατέλλει; (πολύ φοβάμαι πως η επίδα αργεί πολύ ακόμη στην Ελλάδα).
Πολύ φοβάμαι δε, πως η χώρα δεν θα μείνει για πολύ καιρό χωρίς, βάρβαρους δανειστές και αυτό πολύ απλά γιατί, η νοοτροπία του πολιτικού προσωπικού αλλά και του λαού δεν έχει αλλάξει.
Άλλωστε το πολιτικό προσωπικό έχει ένα στόχο...τους ψήφους. Ο μόνος γρήγορος τρόπος για να καταφέρει κανείς να πάρει ψήφους από έναν λαό που ζει στην αποχαύνωση, είναι να προσφέρει λύσεις του στύλ «Λεφτά Υπάρχουν» - «Θα βαράμε τα νταούλια και οι αγορές θα χορεύουν πεντοζάλη», «Είμαστε κατά της μείωσης των συντάξεων» και όλα αυτά τα όμορφα που ο αμόρφωτος (δεν έχει σημασία κανένα πτυχίο) λαός, θέλει να ακούσει.