Βρισκόμαστε όντως μπροστά σε κοσμογονικές αλλαγές(;) ή απλά βιώνουμε την πλήρη αποσύνθεση μιας κοινωνίας και ενός κράτους που ουδέποτε κατάφερε να πάει μπροστά;
Μετά από οκτώ (8) συναπτά έτη συνεχούς οικονομικής ύφεσης, (περισσότερα ακόμη και από όσα βίωσε η Ελληνική Οικονομία μετά από Παγκόσμιο Πόλεμο) το φως στο τούνελ όχι μόνο δεν φαίνεται να υπάρχει, αλλά να απομακρύνεται ακόμη περισσότερο.
Τι και αν μας διαβεβαιώνουν για το αντίθετο, πολιτικοί και βουλευτάδες η κοινωνία στην Ελληνική επικράτεια βρίσκεται πλέον στην παρανομία για να μπορέσει να επιβιώσει.
Η απορία όμως έχει ως εξής...
Όχι γιατί δεν στρώνει οι Οικονομία της χώρας μετά από τις τόσες θυσίες του Ελληνικού λαού, αλλά τι περιμένει ο λαός;
Ζούμε σε μια χώρα που ο καθένας κάνει ότι θέλει χωρίς να τον τιμωρεί κανείς, εκτός και αν θεωρεί κάποιος τιμωρία το γεγονός ότι κάποιος σαν τον Σώρρα με δεκάδες κατηγορίες (και ομολογίες) απλά κρύβεται από την δικαιοσύνη σε μια χώρα 132.000m2 και δεν μπορούν να τον βρουν οι αρχές.
Εκτός και αν κάποιος θεωρεί τιμωρία το χάιδεμα στα αυτιά του «ξεχασιάρη» Σταθάκη, ο οποίος ξέχασε στο συρτάρι €1.000.000 (ίσως και περισσότερα) την ώρα που ολόκληρες συνοικίες θα μπορούσαν να επιβιώσουν για χρόνια με αυτό το ποσό.
Τελικά μήπως βρισκόμαστε στην εποχή του 1945 (μεταπολεμική περίοδος και κατοχής) ;
Διατηρούμε βέβαια την κατοχή στο όνομα της Δημοκρατίας, άλλωστε σε εκείνα τα πέτρινα χρόνια, τεράστιες περιουσίες άλλαζαν χέρια για ένα κομμάτι ψωμί στην κυριολεξία, καθώς Έλληνες έδιναν τα σπίτια τους (δεν μιλάμε για την τιμή τους αυτή την είχαν ισοπεδώσει ήδη) στους δοσίλογους, ναι αυτούς, τους κυρίως υπεύθυνους για την καταστροφή του Ελληνικού λαού στο βωμό του χρήματος.
Τι και αν ο Κουφοντίνας είναι υπεύθυνος για τον θάνατο 11 τουλάχιστον συνανθρώπων μας; Έχει κάθε δικαίωμα να βγεί να φτιάξει τα μελίσσια του...τώρα αν θρέφει κηφήνες αυτό είναι ένα άλλο θέμα.
Εν κατακλείδι...οι χειρισμοί των κυβερνώντων οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια στην πλήρη αποσύνθεση του κοινωνικού ιστού, ή το χειρότερο σε έναν νέο εμφύλιο.